Φευγουμε για Γαλλια.. (και αυτή τη φορα οριστικά)


Η απόφαση πάρθηκε, τα χαρτιά έγιναν, οι δουλειες βρέθηκαν, το σπιτι ετοιμαζεται! Η μάνα μου γκρινιάζει, ο πατέρας μου χαίρεται! Η Κατερίνα φοβαται, εγω κοντευω να τρελαθω!

Περισσότερα τις επόμενες μέρες!

Είμαι περήφανος που είμαι φίλος σου!

Είπα να της κάνω έκπληξη, θα πήγαινα με το ποδήλατο από τα πεζοδρομια της διαδρομής να την καμαρώσω και να της κάνω παρέα! Είμαι λίγο πιο πάνω από το στάδιο κοντά στην στροφή παγκράτι, οι δρομείς είναι πολλοί κάπου όμως την παίρνει το μάτι μου να περνάει αεράτη (φώναξα αλλά που να ακουστώ) φεύγω με το ποδήλατο και στρίβω για Χίλτον τη στήνω εκεί και περιμένω, μου φαίνεται ότι έχει περάσει αρκετή ώρα και μάλλον την έχασα! Να δεις που πέρασε και δεν την είδα γαμώτο, λίγο πιο πάνω στο Μετρό μέγαρο μουσικής, περιμένω πάλι και τη βλέπω από μακρυά να έρχεται γελώντας τρέχοντας με ένα παιδάκι ξανθούλικο! Έλα Χριστε και Παναγιά σκέφτηκα πού το βρ΄γκε καλέ το πιτσιρίκι; Πλησιάζου και τότε αρχίζω να της φωνάζω και να κουνάω τα χερια μου πάνω -κάτω! Με βλέπει γελάει και μου ρίχνει ένα φάσκελο όλο δικό μου! Έρχεται προς το μέρος μου, "τί κάνεις εσύ εδώ ρε όργιο; " Με ρωτάει, "Καλέ μή σταματάς, τρέχα θα τα πούμε μετά.." της λέω εγώ ο αφελής (λες και δεν την ξέρω..) Έχω παρέα μου λέει και δείχνει τον πιτσιρικά ο οποίος ήταν ένα Αμερικανάκι που ήρθε να τρέξει με τον πατέρα του, τα έδωσε όλα για τα πρώτα μέτρα όπως όλα τα πιτσιρικάκια, μετά τα έφτυσε και ο καλός μπαμπας του, τον παράτησε για να συνεχίσει την κούρσα του. Ο μικρός φοβήθηκε κι εβαλε τα κλαμματα μέχρι που τον βρήκε η δικιά μας και τον έπιασε από το χεράκι και τρέχανε μαζί μέχρι που λίγο πιο πάνω στην στροφή για Μιχαλακοπούλου βρήκανε κάτι συμπατριώτες του μικρού και τόν "παρέδωσε" εκεί και τότε επιτέλους την είδα να τρέχει κανονικά! Την θαύμασα γιατί ήξερα ότι δεν έχει κοιμηθεί εδώ και πολλές μέρες πάνω από 2-3 ώρες ανα 24ωρο, (φαινόταν και στους κύκλους γύρω από τα μάτια της) κι όμως τώρα που άφησε τον μικρό πήγαινε πολύ ωραία... Εγώ λίγο πιο μακρυά στα απέναντι πεζοδρόμια, ξαφνικά την βλέπω να σταματάει και να πηγαίνει προς τα αριστερά, να ανεβαίνει πάνω στο διάζομα και να χειροκροτεί, μαζί της σταματησαν κι άλλοι, σε λίγο κατάλαβα γιατί... ερχόταν ο πρώτος! Τον χειροκρότησε, περίμενε και τον δεύτερο, και τον τρίτο... ξεκίνησε να τρέχει πάλι, σε λίγο τη βλέπω να πιάνει από το χέρι μια κοπέλα που περπατούσε, κάτι είπαν δεν ξέρω τί, αλλά χαμογελούσαν και οι δύο. Η κοπέλα ξεκίνησε να τρέχει πάλι, και η "ποδηλάτρισσα" συνέχισε να τρέχει μαζί της, χειροκροτώντας την... μετά από λίγο έφυγε πάλι μπροστά, βρήκε άλλους κουρασμένους, τους ξεσήκωσε όλους!!! Οι περισσότεροι άρχισαν να τρέχουν, την άκουσα να λέει σε έναν νεαρό "Έλα πάμε, τό'χεις...!!!!" Λίγο πιο μετά στην γέφυρα ερίπου τη βλέπω που χαιρέτησε κάτι γεράκους, βλέπω και το ηλικιωμένο ζευγάρι να χαμογελάει.. κοιτάω το ρολόι μου... "Μα τι κάνει μωρέ σκέφτομαι.. εχει χασει τόσο χρόνο.." Την πλησιάζω, της φωνάζω, εντωμεταξύ, η βροχή έχει σταματήσει κάπως "Μωρή τρελή τί θα γίνει θα τρέξεις; Δεν πρόκειται να κάνεις κάτω από ώρα έτσι όπως πας.." -"Χέστηκα! Εγώ το διασκεδάζω!" μου απάντησε κι έμεινα κόκκαλο!
Πραγματικά το διασκέδαζε, όσο την έβλεπα τόσο το καταλάβαινα... περνάει κάτω από τη γέφυρα, ανεβαίνει και τη βλέπω να φεύγει βολίδα, ειχε διανύσει ήδη το πρώτο μισό της διαδρομής, της έμενε άλλο τόσο... Τη χαζεψα για άλλη μια φορά... πόση δύναμη έχει αυτή η κοπέλα και για πόσα πράγματα... Την ακολουθώ με το ποδήλατο, από μακρυά δεν θέλω να με δει, αν με δει ξερω ότι θα σταματήσει, για να μου μιλήσει, τρέχει όμορφα, στρωτά, χαιρετώντας όσους είναι στο δρόμο για να ενθαρρύνουν τους δρομείς, συνεχίζει να τρέχει αλλά παράλληλα, εμψυχωνει όποιον κουρασμένο βλέπει μπροστά της, δεν ξέρω πόσο κόσμο ξεσήκωσε, πόσα χέρια έπιασε, πόσα χαμόγελα μοίρασε! Πολλά σίγουρα! Ένιωσα πολύ περήφανος που είμαι φίλος της, πολύ σπουδαίος που ανήκω στους ανθρώπους που αγαπά. Λίγο πιο κάτω στη στροφή μπροστά από τον δρομέα, έξω από το Χίλτον την είδα να χειροκροτά έναν τυφλό δρομέα με την συνοδό του, λίγο μετά την είδα που ενθάρρυνε άλλη μιά κουρασμένη δρομέα, που περπατούσε εξαντλημένη, Λίγο πριν στρίψει στην Ηρόδου Αττικού, έγινε χαμός με ένα γκρουπ Ιαπώνων που χειροκροτούσαν, και που ξεσηκώθηκαν όταν την είδαν να πιάνει άλλον ένα δρομέα από το χέρι, να τον ξεσηκώνει, να τον χειροκροτεί, και να τον κάνει τελικά να συνεχίσει χαμογελώντας! Η ατάκα της γνωστή... "Έλα, πάμε το 'χεις!!! Έφυγες! Μπράβο!" και πάντα με χαμόγελο, και φαινόταν ότι το έκανε με την καρδιά της!
Συνέχισε.. και τελικά τερμάτισε, μούσκεμα από τη βροχή και με μαύρους κύκλους από την αϋπνία, αλλά με το που πέρασε την αψίδα χαμογελούσε και ακτινοβολούσε!
Πάει να παραδώσει το τσιπάκι της, έχω μπει ήδη μέσα κι εγώ, και τρέχω να την βρώ, και τότε βλέπω μια κυρία που την τράβηξε από το χέρι να τρέξουνε μαζί, για λίγα μέτρα στην κατηφόρα της Ηρόδου Αττικού, να την αγκαλιάζει και να της λέει.. "Την ευχή μου να' χεις κοπέλα μου, νά ΄σαι καλά. Μού δωσες δύναμη!"
Ε πόσο πιο περήφανος μπορώ να ΄γίνω για την κολλητή μου;

Συγχαρητήρια κούκλα μου! Είμαι πολύ περήφανος που είμαι φίλος σου!!!




Eβδομάδα μητρικού θηλασμού 1-7 Νοέμβρη (by Romain)


Εδώ και σχεδόν 2 μήνες η ζωή μου απέκτησε άλλη διάσταση, έγινε πιο ουσιώδης, πιο όμορφη, πιο σημαντική! Ήρθε στη ζωή μας η μικρή μας νεράιδα, η πριγκήπισσα του παραμυθιού, το μικρό θαύμα που ακόμη δεν έχουμε πιστέψει ότι μας συνέβη πραγματικά. Ήρθε στον κόσμο η κορούλα μας! Όταν βλέπεις ένα μωρό πόσο μικρό και ευάλωτο είναι το μόνο που σκέφτεσαι είναι ότι θέλεις να του προσφέρεις την καλύτερη ζωή που μπορείς. Με υγεία, χαρά και ευτυχία! Ο θηλασμός είναι μια καλή αρχή!
Η καλή μας φίλη Αγγελική μας έλεγε συνέχεια ότι πρέπει να θηλάσει η Κατερίνα το μωρό. Ότι είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στην ανάπτυξη του παιδιού και σωματικά αλλά και ψυχικά, και ότι το δέσιμο που πραγματοποιειται ανάμεσσα σε μητέρα και παιδί κατά τη διάρκεια του θηλασμου είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ! Στην αρχή την θεωρήσαμε λίγο υπερβολλική, μετά το ψάξαμε λίγο παραπάνω και ρωτώντας και τον γιατρό μας, μάθαμε ότι δεν είναι καλό μόνο για το βρέφος αλλά επίσης και για τη μητέρα!
Κι εγώ και η Κατερίνα είμαστε πραγματικά ευγνώμονες στην Αγγελική για την υποστήριξη αλλά και την επιμονή της. Τις πρώτες μέρες βοηθούσε την Κατερίνα να βρει τη θέση που τη βόλευε καλύτερα για τον θηλασμό καλύτερα από οποιαδήποτε μαία! Μετά μας είπε για το θήλαστρο και πώς με αυτόν τον τρόπο μπορώ να συμμετέχω κι εγώ στο τάισμα του μωρού χωρίς να χρειαστεί να του δώσουμε συμπλήρωμα "ξενο" γάλα! Και πολλά άλλα που λίγο εως πολύ σας τα έχω ξαναπεί.
Σήμερα έλαβα ένα μέιλ που μιλούσε για την επερχόμενη εβδομάδα μητρικού θηλασμού. Το παραθέτω αυτούσιο.

"Ζωτικής σημασίας ο μητρικός θηλασμός για την υγεία και την προστασία του βρέφους και της μητέρας

Με την ευκαιρία της Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού 2009, η UNICEF μαζί με την Παγκόσμια Συμμαχία για την Προώθηση του Μητρικού Θηλασμού (WABA) και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, επισημαίνουν το ζωτικό ρόλο που παίζει ο μητρικός θηλασμός στην υγεία και προστασία του βρέφους και της μητέρας.

Σχεδόν 9 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο, κυρίως από αιτίες που μπορούν να προληφθούν και ο υποσιτισμός αποτελεί την κρυφή αιτία πίσω από τον ένα στους τρεις θανάτους αυτών των παιδιών.

Η υγεία και η διατροφή της μητέρας είναι αλληλένδετη με τη διατροφική κατάσταση και την υγεία των παιδιών της, γι' αυτό παρέχοντας σωστή διατροφή στις έγκυες και θηλάζουσες μητέρες είναι κλειδί για την προαγωγή της σωστής διατροφής των παιδιών.

Ο μητρικός θηλασμός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να εξασφαλίσουμε πως τα παιδιά έχουν τη σωστή διατροφή ώστε να έχουν την καλύτερη δυνατή αρχή στη ζωή. Ειδικότερα, για τους πρώτους έξι μήνες της ζωής, το μητρικό γάλα καλύπτει εξ ολοκλήρου τις διατροφικές ανάγκες του βρέφους.

Σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τα παιδιά συχνά ζουν χωρίς καθαρό νερό και συνθήκες υγιεινής. Αυτό τα κάνει ευπρόσβλητα από μολύνσεις ενώ η χρήση γάλατος σε σκόνη αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης διαρροϊκών ασθενειών. Το μητρικό γάλα προσφέρει προστασία από αρκετές μολύνσεις και είναι γι' αυτό αναντικατάστατο για τα μικρά παιδιά που ζουν κάτω απ' αυτές τις συνθήκες.

Η φετινή Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού προσφέρει μια ευκαιρία για την ευαισθητοποίηση όλων των φορέων προώθησης του μητρικού θηλασμού και την καλύτερη ενημέρωση του κοινού για την κορυφαία σημασία που έχει η προστασία και η υποστήριξη των μητέρων που θηλάζουν, ιδιαίτερα όταν υφίστανται τις συνέπειες κάποιας έκτακτης κατάστασης.

Ο βέλτιστος μητρικός θηλασμός τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του παιδιού και ειδικότερα ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός για τους πρώτους έξι μήνες, μπορεί να έχει τη μοναδική μέγιστη δυνατή επίδραση στην παιδική επιβίωση από οποιαδήποτε άλλη προληπτική παρέμβαση, έχοντας τη δυνατότητα να προλάβει 12% - 15% όλων των θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Τα προηγούμενα 10 χρόνια, 14 χώρες παρουσίασαν πάνω από 20% αύξηση στα ποσοστά του αποκλειστικού μητρικού θηλασμού. Ανάμεσά τους είναι και χώρες όπως η Μαδαγασκάρη, το Πακιστάν και η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία που βίωσαν σημαντικές ανθρωπιστικές κρίσεις την περίοδο αυτή. Όταν οι χώρες αναγνωρίζουν την αξία του μητρικού θηλασμού και κάνουν συντονισμένες προσπάθειες για να προωθήσουν και να προστατεύσουν την πρακτική, είναι δυνατή η πρόοδος, ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις. Όμως παγκόσμια τα ποσοστά του αποκλειστικού μητρικού θηλασμού είναι μόνο 38% και έχουμε ακόμα πολύ δουλειά μπροστά μας.

Η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF, στα πλαίσια του εορτασμού της φετινής Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού πραγματοποιεί ενημερωτική εκστρατεία και αποστέλλει το σχετικό ενημερωτικό υλικό σε εκατοντάδες μαιευτήρια, κλινικές και κέντρα υγείας σε όλη τη χώρα."